با سلام

مطلب زيبا و تحقيقي بود.

انسان ها در زندگي خود به مراحلي مي رسند كه طعم عشق رامي چشند. عشق صرف نظر از اين كه از چه نوعي باشد اين ويژگي را دارد كه انسان را از خودخواهي در مي آورد و عاشق را در معشوق فاني مي كند.

حال اگر اين معشوق خدا بود، اين انسان ديگر خودايي مي شود. براي او ديگر من معنا ندارد. چون من ود را در اول منزل عشق كنار گذاشته است. او به درجه اي از ذوب در خدا رسيده كه تك تك سلول هاي بدنش خدايي شده و در اين صورت نتمام احساساتش خدايي خواهد بود

موفق و پرانرژي باشيد مثل هميشه